Nieuwsbrief  13  juni 2008

De meivakantie was zeer geslaagd met ons tripje naar Parijs. De heenreis in tweeën geknipt zodat iedereen levend aan kwam. Vooral Lieke heeft een bloedhekel aan lange autoritten. Ze krijgt last van een ‘houten’ kont en zere benen en vooral een mega-donderwolk-humeur. Echt niet grappig dus vandaar dat we overnachtten in Doornik in een jeugdherberg (of in ons geval: ‘Auberge du Fossile’) De dag erna waren we lekker op tijd bij de camping waar we verbleven in een chalet. Parijs hebben we ondergronds opgezocht. Leuk die metro maar we besloten toch te lopen langs de Seine, zie je veel meer! Lieke gezeteld in een buggy van SamSam. Toch wel even handig en het paste nog net! Daarna met de boot over de Seine, wat een mooie stad. Natuurlijk ook naar EuroDisney. Na de (te) overweldigende indrukken in het begin kon het  aan het eind niet meer stuk bij de kinderen door de grote parade. Mijn eerlijke mening over EuroDisney? Ik vind de Efteling minstens evenaren en in sommige opzichten zelfs EuroDisney overtreffen. Wat ze beiden gemeen hebben zijn de wachtrijen voor de attrakties. En nu waren wij er op een ‘rustige’ dag. De wachthekjes doen het ergste vermoeden als je daar op hoogtijdagen bent. Al met al natuurlijk een park waar alle kinderen van dromen en dat zagen we ook bij Lieke toen de praalwagen met de Disney-prinsessen langskwam. Assepoester zwaaide terug!!!!

De afgelopen weken liep het niet zo lekker met Lieke. Twee maanden geleden zijn we gestopt met de antibiotica die Lieke nog preventief slikte na de transplantatie. Twee jaar lang slikken dat is een hele tijd. Gaandeweg die tijd ‘vergeet’ je bijna de functie van deze medicatie. Terwijl hier bij tijd en wijle wel eens een griepje of verkoudheid voorbij kwam, Lieke had er geen of nauwelijks last van. Na de meivakantie trad er een griepvirus op in huize Bakker die Femke 3 dagen velde. Het viel op dat Lieke zich ook niet fit voelde in het weekend op zondag. Maar ja, ze had ook een slaapfeestje bij Tessa gehad. Dus moe en prikkelbaar, het is te verklaren. Die maandag gewoon naar school maar ze kwam ziek thuis. Koorts, misselijk en hoofdpijn. Bingo! Het griepvirus van Femke had haar ook te pakken. Die week is Lieke thuis gebleven. Veel, heel veel slapen. Tegen het weekend knapte ze stukje bij beetje weer wat op. Dus de week erop gewoon weer naar school. Gelukkig bewijst de school nu ook haar toegevoegde waarde voor wat betreft de medische zorg. Lieke kreeg de gelegenheid even te rusten en heeft daar zo nu en dan ook gebruik van gemaakt. Toch lukte het haar niet goed om op te knappen en bleef ze erg moe. En ze begon ook steeds meer last te krijgen van hoesten. Het bezoekje aan onze (doortastende) huisarts, die een lichte temp constateerde en die de geschiedenis van Lieke zo goed kent, resulteerde in het voorschrijven van de oude vertrouwde antibiotica-tabletten. De dag erna werd er zelfs voor de zekerheid een bloedbeeld geprikt en longfoto’s gemaakt omdat Lieke met hoge koorts de dag begon en zich erg ziek voelde. Toch knapte ze diezelfde middag wonderbaarlijk op doordat de antibiotica blijkbaar aansloeg. Lekker spul toch wel, en blij dat na al het vergif dit spul gewoon nog werkt! We zagen in dat een weekendje aan zee met de sailingkids-gezinnen voor Lieke niet verstandig zou zijn. Zij heeft samen met papa het weekend in het zonnige Assen doorgebracht en genoten van de rust en de aandacht van papa. De drie grote meiden zijn wel naar Egmond vertrokken waar we ondanks het gemis, en een grijs bewolkte hemel een heerlijk weekend hebben beleefd. De bindende factor (kind en kanker) blijft een belangrijk deel van ons (lotgenoten)contact. Maar meer en meer groeit er een diepe vriendschap. Het is toch heel bijzonder? Een klein jaar geleden waren we onbekenden van elkaar. En ondanks dat de puberteit in alle drie gezinnen zijn intree heeft gedaan met bijbehorend gedrag, zien we dat de kinderen van dit soort weekendjes genieten. We zijn het er in ieder geval allemaal mee eens dat dit uitstapje weer een vervolg gaat krijgen, en dan met z’n dertienen!

Ook hebben we gister het rapportgesprek op de school van Lieke gehad. Het meest in het oogspringend is haar lage werktempo en veel behoefte aan ondersteuning bij het uitvoeren van opdrachten en taken. Ze vindt het allemaal erg moeilijk. Volgend jaar zal Lieke bij juf Henriette en juf Marloes in de klas blijven. Dan kan ze de leerstof van groep drie helemaal doorwerken. De fysiotherapie gaat zich hoofdzakelijk richten op de fijne motoriek (schrijven). Over het algemeen gaat Lieke met plezier naar school. Toch heeft ze soms moeite omdat ze nu steeds beter gaat begrijpen dat ze belemmeringen heeft. Voor zichzelf opkomen, niet bang zijn fouten te maken of hulp te vragen, het zijn ook die punten waar Lieke in gesterkt moet worden en waar de leerkrachten bewust mee bezig zijn haar te ondersteunen. We hebben een positief gevoel over de school, het is de juiste school voor Lieke waar zij zich kan ontwikkelen.

Nu nog de laatste weekjes en dan….vakantie. Lieke is er wel aan toe! (en wij ook)

Andere weetjes:                                                                                                                                          Theo gaat na onze vakantie beginnen aan zijn nieuwe baan. Treasury, bij de gemeente Groningen. Hij is zeer gemotiveerd om aan de slag te gaan, een nieuwe uitdaging die bij hem past.

Marit is terug van Schiermonnikoog waar groep 8 op kamp is geweest.  Te zien aan haar koppie een erg geslaagd kamp, veel hebben we er nog niet over gehoord want ze was errug moe. Nog maar heel even en de banden met de Theo Thijssenschool zijn definitief doorgesneden. Jammer…

Door de nieuwe baan van Theo hebben we maar twee weken samen vakantie. We zijn van plan om er een hele leuke vakantie van te maken. Dat gaat lukken! We gaan op fietsvakantie. Fietsen met Lieke op de aanhangfiets, langs de Linge in de Betuwe. We hebben er veel zin in!