Nieuwsbrief 4 april 2007, DAG 365!!!!!!!!!!!!!!

4 april 2006 – 4 april 2007

Precies een jaar na transplantatie! Lieke’s nieuwe kans op genezing kunnen we nu vieren. Geen slingers, taart of kado’s maar wel heel veel vertrouwen in een toekomst voor Lieke!

Voor ons was afgelopen maandag de reis naar Leiden een daarom beetje feestelijk. Voor de zusters en dokters op de afdeling en op de poli had Lieke een kadootje meegenomen. Een potje met snoephartjes met daaraan een foto van haarzelf van nu: een mooie haardos, blozende wangen en een tand uit haar mond. Ze vond het erg leuk om de kadootjes te geven, en wij hopen dat de verpleging en doktoren onze waardering voelen voor alles wat ze voor Lieke hebben gedaan. Dat is natuurlijk niet in woorden uit te drukken. Op deze afdeling werken is zo ontzettend zwaar!

De dag was verder zeeeeeeeeer vermoeiend voor Lieke. Het longfunctieonderzoek was achteraf gezien voor niets afgenomen omdat Lieke de test technisch gezien niet aankon. Deze test is voor volwassenen ontwikkeld. Alleen al het kleinste mondstuk was nog te groot. De verpleegkundige had onderaan de uitdraai gezet: Inzet is goed, techniek  is slecht. Heeft ze een half uur ontzettend hard haar best gedaan (heel erg vermoeiend voor haar)en dan zijn de resultaten dus niet interpreteerbaar….. Daarna op naar de hartecho. Dit was dat voor Lieke niet zo inspannend. En alles zag er gelukkig goed uit. De bloedafname op de IHOB-poli (onder andere weer een chimerisme-bepaling), even praten bij de dokter, lunchen, praatje bij de zusters op de afdeling, even kijken bij Martijn en zijn ouders op de flow (kennen we van Villa Pardoes), dan nog het oogheelkundig onderzoek. Dit had nogal wat tijd nodig ivm het inwerken van de oogdruppels, en vergde het nodige van Lieke. Dit onderzoek willen ze in juni herhalen omdat het gezichtsvermogen van Lieke waarschijnlijk wat verminderd is. Dan moeten we ook naar de endocrinoloog (hormonen en groei). Gelukkig kan het weer in een gecombineerde afspraak met de IHOB-poli.

Op de terugweg sliep Lieke eerst een uur, werd wakker door de broodnodige tankbeurt van de auto, en deelde mee dat ze heeeeeeerlijk had geslapen. Verschillende files getrotseerd en om half acht reden we Assen binnen waar Femke, Marit, Opa en Oma op ons wachtten. Fijn weer thuis, voelt bijna weer zo vanzelfsprekend….(maar niets is vanzelfsprekend)

Na 365 dagen gaan we nu verder zonder de vetgedrukte telling. Maar 4 april zal altijd heel erg speciaal blijven voor ons!!! De dag van het nieuwe leven….