Nieuwsbrief 6 juli 2004
Lieke is afgelopen zaterdag thuis gekomen. Niets stond een snelle terugkeer naar Assen in de weg. Geen spoor van koorts, de misselijkheid en diarree op aanvaardbaar niveau, heel veel praatjes, ook op acceptabel niveau. Dus na 8 dagen ziekenhuis weer thuis. In het ziekenhuis heeft Lieke op de speelkamer gespeeld en gegeten, de ziekenhuisschool bezocht en ook heel veel rondjes gelopen, gevoetbald en gerend op de gang. Viel af en toe niet mee haar te moeten bijhouden met de infuuspaal. Moeders kreeg hem al eens op haar hoofd toen Lieke een poging deed zichzelf uit ´de knup´ te halen. Ze tilde hem op en toen kapseisde de paal. AU!
Met moeder gaat het weer goed, dank u.
Ook ging het naaldje uit het onderhuidse kastje (VAP) tijdens een wilde springpartij op bed.
Zuster geschrokken, zaalarts erbij, naaldje moest zo snel mogelijk weer terug dus zonder verdovende zalf, zaalarts voelde een verdikking bij haar VAP, mogelijk chemo gelekt, huid spoelen, oncoloog erbij. Gelukkig voelde hij geen abnormale verdikking en liep alles met een sisser af. Wij onder de indruk, Lieke weer aan het springen.
Zaterdag nam Lieke dus afscheid van haar kamergenootje Marscha en ging super vrolijk mee naar huis.
.JPG)
Wat ons opvalt is dat Lieke wel minder fit is als de vorige keer toen ze thuis was. Maar dan nog borrelt ze van levenslust. Tegen de misselijkheid geven we haar soms Zofran. Ze spuugt nogal makkelijk op de broxil en soms de fungizone. Maar na het spugen is ze weer zo levendig als wat, zichtbaar opgelucht. Helaas moet ze de broxil nog een keer als ze die binnen het halve uur uitspuugt. Lieke zelf is inmiddels een volleerde zuster, als Monique haar Zofran geeft zegt ze”krijg ik straks dan broxil???” Ook de diarree speelt toch een grote rol. Ze loopt nu overdag met luier en poept vaak. Het is belangrijk om meteen de luier te wisselen. De ontlasting veroorzaakt vrijwel direct rode billen. Heel pijnlijk bij het verschonen en dus meld Lieke het niet omdat verschonen pijn doet. En zo kom je dus in een vicieuze cirkel. Maar, zoals we af en toe tegen elkaar zeggen, als het hierbij blijft dan zijn wij heel, heel dik tevreden!
Om een indruk te geven wat Lieke overdag aan medicijnen krijgt volgt hier haar ‘schema’.
8.00 uur fungizone, neomycine, colistine en broxil.
12.00 uur fungizone, neomycine en colistine
14.00 uur broxil
16.00 uur fungizone, neomycine en colistine
20.00 uur fungizone, neomycine, colistine en broxil
Op zondag, maandag en dinsdag komt daar ook nog om 18.00 uur bactrimel bij.
Op maandag, woensdag en vrijdag moet Lieke ook nog fungizone vernevelen (met maskertje op)
De Zofran geven we dus als ze misselijk is. Eetlust heeft Lieke niet dus heeft ze ook veel sondevoeding. Dit zal met toename van eetlust verminderen.
Lieke is vandaag behoorlijk vervelend geweest. Ze had het even helemaal gehad, wat iedereen zich vast kan voorstellen. Ook ik had het even gehad en dus waren een aantal confrontatie´s niet te vermijden. Theo voelt zich al een paar dagen moe en ook Marit heeft vanmiddag onverwacht een bezoekje gebracht aan de huisarts. Ze had plotseling hevige buikpijn en om een ontstoken blindedarm uit te laten sluiten maar langs de huisarts. Het viel allemaal mee. Waarschijnlijk zijn spanningen en slecht eten er de oorzaak van. Van de weeromstuit ging Marit vanavond heel goed eten en hopelijk knoopt ze het advies van de dokter stevig in haar oren. Het wordt tijd dat de vakantie aanbreekt. Voor ons geen kampeervakantie deze zomer. Femke gaat logeren bij Rachelle, Marit gaat ook logeren bij Anne, en met z´n vijven gaan we waarschijnlijk dagjes uit. Plannen is moeilijk, maar er zijn mogelijkheden genoeg.
Vrijdag moet Lieke voor controle naar de poli.