Nieuwsbrief 15 juni.

Zo grillig kan het zijn. De ene dag heeft Lieke nog koorts en rekenen wij nog op een poos ziekenhuis, de andere dag is Lieke weer (bijna) helemaal de oude!

Ze werd afgelopen week verlost van haar infuusnaaldje, waardoor de chemokuur gegeven wordt. De sondevoeding ging in portie’s en dus was Lieke af en toe vrij van slangetjes. “Kijk, ik ben helemaal los!” riep ze toen. Overigens blijft de sonde de gehele behandelduur in haar neus, aangezien de verwachting is dat vooral tijdens de chemo en de eerste periode daarna haar eetlust niet voldoende zal zijn en er vele andere medicijnen zo heel makkelijk naar binnen gaan, ook wanneer ze thuis is.

In het ziekenhuis was de laatste dagen te merken dat Lieke het een beetje zat begon te worden. Ze reageerde snel boos op kleine dingetjes en begon wat grenzen te verkennen. Ook het besef kwam dat, nu ze zich beter begon te voelen, er heel wat vrijheid van haar afgepakt was.

Op vrijdagmiddag om 17.30 uur kregen we te horen dat Lieke naar huis mocht. Bloeduitslagen waren dusdanig dat het niet langer nodig was om haar in het ziekenhuis te houden. Op de valreep nog snel in Assen de medicijnen opgehaald van de apotheek.

De volgende ochtend om 10.00 uur, met versterking van Marlies, Lieke’s kamertje ontruimt. Het duurde bijna twee uur en toen konden we eindelijk vertrekken.

Lieke kwam thuis en werd door Femke rondgeleid. Twee bedden heeft ze nu. Eentje in de woonkamer voor als ze moe is en toch bij de rest wil zijn. En eentje op onze slaapkamer voor ’s avonds/’s nachts, of als ze volledige rust wil.

Lieke was niet te stuiten die zaterdag, eten als een bouwvakker, spelen dat de stukken er vanaf vlogen. Zelfs toen het bedtijd was riep Lieke:

 “Ik ben nog niet moe!” Tien minuten later sliep ze. Wij genieten enorm van dit alles. Nu pas komen we erachter hoe intensief de ziekenhuisopname is. Het heen en weer rijden, in het ziekenhuis voor Lieke zorgen, thuiskomen en voor Femke en Marit zorgen. En vooral het feit dat je niet bij elkaar bent in deze spannende tijd. Van alle kanten wordt ons hulp aangeboden en van een aantal aanbiedingen maken wij dankbaar gebruik. Alle anderen steunen ons door belangstelling te tonen en mee te leven.

Echt geweldig goed doet ons dat!

Maandagochtend liep Lieke mee naar school. Femke en Marit waren supertrots en hielden haar handjes vast terwijl ze naar school gingen. We hebben met juf Naomi afgesproken dat Lieke woensdag eventjes op school komt tijdens het buitenspelen.

Voor de kinderen uit haar klas neemt ze nog een verrassing mee, want ze hebben zoveel voor haar getekend en kaartjes/cadeautjes gestuurd!

Aanstaande vrijdag 18 juni gaan we voor het eerst naar de poli kinderoncologie voor de eerste controle.

En vandaag (dinsdag, of zoals ze op school zeggen; de zwarte dag) is Theo jarig en zingen we een liedje voor hem.

Marit maakt een kopje koffie, Femke maakt een beschuit met aardbeien en Lieke mag het cadeautje geven. Ze is misselijk en moet even later spugen. Dus even later krijgt ze op de bank haar portie sondevoeding terwijl ze kijkt naar de film van ome Willem. Misschien lust ze straks wel een stukje taart?