Nieuwsbrief 15 maart 2005

Een oorverdovende stilte heerst er op de website van Lieke. Het gastenboek blijft stil en nu dan eindelijk weer eens een nieuwsbrief. De stilte is er alleen op de site, in huize Bakker gebeurt er genoeg.

Verschillende griepvirussen deden ons met een bezoek “vereren”. Femke werd geveld in de voorjaarsvakantie, de hele week ziek met als voornaamste klachten hoofdpijn en spierpijn. Halverwege die week deed ik ook mee. Lieke vermaakte zichzelf terwijl Marit zoveel mogelijk buitenshuis vertoefde bij vriendjes en vriendinnetjes. Zij hadden alleen last van hoesten, en ook Theo bleef gezond.

Afgelopen week moest Marit er aan geloven. Hoewel ik ditmaal begon met buikgriep kwam Marit mij niet veel later vergezellen en lagen wij in bed of slap gedrapeerd over de bank. Ook Lieke voelde zich niet helemaal fit en bleef dinsdag een dagje thuis. Algauw was duidelijk dat de griep haar niet in de greep had, ze heeft zich die dag kostelijk vermaakt met tv kijken en computerspelletjes.

Lieke loopt momenteel wat op haar tenen hebben wij het idee. Op school vindt ze het moeilijk om mee te doen met de groep. Ze heeft toch wel een achterstand op sociaal-emotioneel gebied. Ook haar taalontwikkeling blijft een zorg. Voordat Lieke ziek werd waren dit ook al punten die aandacht behoefden. Haar ziek zijn en alles wat daaromheen speelt heeft geen positieve invloed gehad op het geheel. Soms is Lieke gefrustreerd als ze uit school komt. Snel boos. Theo heeft dit tijdens de controle in Groningen met de arts besproken. Het is gedrag wat vaker voorkomt en wat een verwerkingsproces kan zijn. Het is in ieder geval iets om in de gaten te houden. Gelukkig kan Lieke nog ruim een jaar kleuteren.

Lichamelijk gaat het fantastisch met haar gezien de bloeduitslagen en haar ijzersterke weerstand! En daarbij komt ook nog een zeer gezonde eetlust, het kan niet anders of ze zit in een enorme groeispurt.

Lieke heeft laatst een ontmoeting gehad bij Julie met twee mevrouwen van de regenboogboom (zie site van de VOKK). Ook Chantal was daarbij en deze drie kinderen hebben enorm genoten van de verhaaltjes en liedjes over het regenboogboombos. Dank je wel Marjoleine voor het organiseren van deze happening. Een paar dagen later kregen we de uitnodiging om aanwezig te zijn bij de boomplantdag op 30 maart. Voor Lieke zal dit een bijzondere ervaring zijn, maar ook voor Femke en Marit.

Waar ik zelf toch wel tegen aan loop is dat er nu soms zo weinig tijd is om stil te staan bij de gebeurtenissen van afgelopen jaar. Rond deze tijd zaten we in de aanloop naar Lieke’s leukemie. Een en ander komt toch naar boven en ik voel dat het verwerken bij ons pas nu goed begint. Het komt bij mij zo af en toe naar buiten, het enorme verdriet wat we toen voelden. En het verdriet wat ik nog heb om alles wat er is gebeurd. Verwerken gaat blijkbaar in kleine stapjes. Theo en ik voelen dit beiden zo maar ieder op onze eigen momenten. Begrijpen doen we het wel van elkaar. Er over blijven praten met elkaar maar ook met “lotgenoten” is iets waar ik veel behoefte aan heb.

Natuurlijk kijken wij uit naar de lente maar wat was het een geweldige ervaring om zoveel sneeuw te zien in maart. Lieke liep tot haar middel in de sneeuw, er lag zelfs te veel sneeuw om met de slee door het bos te lopen! Een reuze sneeuwpop gemaakt door Marit, Myrthe en Charlotte heeft een week de wacht gehouden bij de achterdeur.