Hier weer eens een bericht over ons en onze dagelijkse beslommeringen. De dagen eindigen vroeg. Soms is het buiten somber maar zoals Lieke dan zegt: “mama, ga jij het hier weer gezellig maken met kaarsjes?”, binnen is het zeker niet somber. Lieke is in een uitgelaten sinterklaasstemming, evenals Femke en Marit. Het schoentje zetten op zaterdagavond is een opwindend gebeuren. Zingen met daarbij nog dansen en maar hopen op een leuk cadeautje in de schoen. Liever geen sokken zoals de eerste keer, Lieke merkte aan het einde van die dag op dat sinterklaas SPEELGOED moest kopen en GEEN SOKKEN. Voor het gemak vergaten de dames dat er ook nog bioscoopkaartjes in de schoenen zaten voor de film Pluk van de Petteflet.

Vandaag is zo’n dag dat het lijkt of het niet licht wil worden. Lieke besloot in haar pyjama te blijven lopen. Dus is het een pyjamadag!

Sint had een leuk boek voor Lieke in de schoen, voor Marit een barbie en voor Femke een drinkbeker (toch iets nuttigs, sint kan het niet laten!) Femke en Marit hebben een groot deel van de dag besteed aan de surprise maken voor school. Een hele pot lijm ging erdoor en bij gebrek aan nieuwe lijm nog ettelijke meters plakband.

Met Lieke gaat het erg goed. De tijd van ziek zijn lijkt ver achter haar. Ze zegt dan: “Toen ik nog een slangetje in mijn neus had was ik vaak misselijk.” De afgelopen twee weken zet zich de stijgende lijn voort. Vermoeidheid speelt echt nog wel een rol, maar de wil om gewoon mee te doen met alles krijgt steeds meer de overhand.

Tussen de middag, na het overblijven, wordt Lieke gecheckt of ze de middag ook mee kan doen in de klas. Soms is ze dan moe maar wil ze toch blijven. Prima. Het is nu zo dat Lieke volledig naar school gaat! Waar een wil is, is een weg….

Steeds meer valt op dat Lieke’s haren weer groeien. Er is nu duidelijk een donkere waas op haar bolletje te zien. Grappig is ook de groeirichting. Die herken ik nog van haar babytijd. Het kruintje ietwat rechts achter op haar bol en het “draaikolkje” rechtsvoor. Ook haar nagels hebben zich vernieuwd en waren afgelopen week aan een knipbeurt toe.

Voor Femke, Marit en ons lijkt het soms ook lang geleden; de tijd van ziek zijn en veel opnames. Alles is een stuk normaler geworden. Naar school en werk gaan. Korfbal, dansen, muziek, schaatsen, alles heeft weer een plek. In ons achterhoofd speelt echter altijd de kwetsbaarheid die we ervaren hebben. Alleen in goede gezondheid, lichamelijk maar ook geestelijk, kunnen wij weer ‘gewoon’ leven. Lieke’s moeheid lijkt wat af te nemen, soms lijkt onze moeheid wel eens wat toe te nemen. Ongetwijfeld speelt de tijd van het jaar ook een rol, maar de weerslag van de afgelopen periode heeft ook invloed hierop. Marit klaagt vaak over buikpijn en niet lekker zijn. Dinsdag even naar de huisarts geweest. Buikpijn is een vage klacht, er was niet een duidelijk aanwijsbare lichamelijke oorzaak. Beetje letten op eten (gezond en even geen koolsoorten, uien etc.) en voor de zekerheid haar urine laten controleren. Geen infectie.